George Christian Anderson
ผู้เขียนหนังสือ MAN’S RIGHT TO BE HUMAN
“เรื่องมนุษย์ กับความถูกต้อง ของการเป็นคน”
ได้มาเมืองไทยเพื่อทูลเกล้าถวายหนังสือเรื่องนี้ ถวายในหลวงรัชกาลที่ 9 ตรงกับวันที่ประเทศไทย มีเอเชียนเกมส์ ครั้งที่ 5 เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว
George มาจากอเมริกา เมืองฟิลาเดลเฟีย ท่านทำงานให้กับองค์กรสาธารณกุศล และเป็นผู้บินตรงมาเข้าเฝ้าในหลวงเรื่องถวายหนังสือโดยเฉพาะ
George พักที่โรงแรมสยามอินเตอร์คอนติเนนตัลสยามสแควร์ ห้องสวยงามมาก เป็นห้อง Looking for Garden มองไปเห็นสวนดอกไม้ ผมรู้จักกับท่านโดยบังเอิญ ท่านหลงทางเรียกแท็กซี่คุยกับแท็กซี่ไม่รู้เรื่อง ตอนนั้นผมยังเด็กมากอายุไม่ถึง 20 แต่ผมเริ่มสนใจเรียนภาษาอังกฤษแล้วตอนวัยนั้น
จอร์จ George หลงทางอยู่ในตลาดห้วยขวาง นั่งรถเมล์จากตรงข้ามโรงแรมสยามอินเตอร์ สยามสแควร์มานั่งสุดทางที่ ตลาดห้วยขวาง เพราะความอยากเห็นชีวิตชาวกรุงเทพฯ เป็นอย่างไร I want to see more local people So I Lost the way.
สมัยนั้น รถแท็กซี่มีแต่ Datsun Bluebird ไม่ติดแอร์ กรุงเทพฯ ยังไม่มีตึกสูง
cr: Pinterest P.Loha / แท็กซี Datsun Bluebird
ผมได้เข้าไปช่วยเหลือคุยกับรถแท็กซี่พาไปส่งที่โรงแรมเลยสนิทสนม ผมได้ผมพาท่านไปเที่ยววัดพระแก้ว และ พระบรมมหาราชวัง พาท่านไปดูรำไทย ที่สี่แยกราชประสงค์ สมัยนั้น เดินจากโรงแรมสยามอินเตอร์คอน ผ่านวัดปทุมวนาราม เดินไปใกล้สี่แยกก็จะมีร้านรำไทยขายอาหารไทย ชื่อร้านสไบทองท่านไปทานข้าวแล้วดูรำไทย ฟันดาบ และผมได้พาท่าน ไปเที่ยว ตลาดน้ำวัดไทร floating Market ได้เห็นวิถีชีวิตคนไทยริมคลองแม่น้ำ ซักอาบน้ำ กันอยู่ทั่วไป ที่วัดไทรตอนเช้าตรู่ เป็นหน้าตื่นตาตื่นใจมาก เรือพายของมาขายกันเต็มคลองไปหมด เป็นวิถีชีวิตที่ แปลก
พาท่านไปดูพระปรางค์วัดอรุณ ไปดูเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์ จนเป็นที่ชื่นชม ประทับใจมาก
ผมได้มีโอกาสไปทานอาหารมื้อใหญ่กับท่าน ท่านจองไว้ที่โรงแรมเอราวัณ ราชประสงค์ เป็นอาหารชุดใหญ่เรียกว่า Main Course (A la cart) ท่านได้โทรศัพท์ไปจองอาหารชุดใหญ่ตอนเที่ยงไว้ 2 ที่
เมื่อถึงวันที่ไปทานอาหารมื้อใหญ่นี้ เป็นพิธีการ นับว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตครั้งแรกที่ได้ทานอาหารมื้อใหญ่ มีการจัดวาง ช้อนส้อมมีด ช้อนซุป และ อุปกรณ์การรับประทานอีกมากมาย วางไว้เป็น ระเบียบ เป็นประสบการณ์ใหม่ ของผมที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนเลย
ผมได้ติดต่อกับท่านต่อเนื่องมา 4-5 ปี และขาดการติดต่อกันไปเลย ชีวิตเหมือนละครวงใหญ่ ป่านนี้ท่านคงจากโลกนี้ไปแล้ว เหลือไว้แต่ความทรงจำที่ได้พบกับท่านไม่ลืมเลือนเลยครับ
ก่อนจากกันผมได้มอบของที่ระลึกเป็นกวางแกะสลักด้วยไม้ ท่านเคยมีจดหมาย บอกผมมาว่า ท่านตั้งไว้ที่โต๊ะทำงานท่านเพื่อนึก ถึงผม
ยงยุทธ พงศ์เสาวภาคย์
28 ก.พ. 67
