<โลก>

มันก็เป็นไปตามธรรมดาของโลก
มีกลางคืน มีกลางวัน
มีร้อน มีหนาว มีฝนตก
มีน้ำท่วม มีไฟไหม้
มีพายุ มีแผ่นดินไหว
มีภูเขาไฟระเบิด
ฯลฯ
เป็นไปตามธรรมชาติ

<คน>

มันก็เป็นไปตามธรรมดาของความเป็นคน
มีการแก่งแย่งชิงดี มีการอวดเด่น อยากดัง
โป้ปดมดเท็จ แอบอ้าง ทุกอย่างทำได้หมด
เพื่อให้ตนเองดูดี ในสายตาคนอื่น
ฯลฯ
แต่มัน…ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ

นี่เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่ง
ที่สมมติขึ้นมา

<คนใหญ่ทำตัวเล็ก>
<คนเล็กทำตัวใหญ่>

ใหญ่ : <มึงเป็นใคร มาจากไหน ? ไอ้บ้านนอก>

เล็ก : <ผมเพิ่งมา จากบางกอก ออกเมืองใหม่>

ใหญ่ : <พ่อแม่มึง ทำงาน ทำการใด>

เล็ก : <พ่อแม่ผม รับใช้ ประชาชน>

ใหญ่ : <อ้าวนี่มึง ลูกขี้ข้า เขาหรอกหรือ ?>

เล็ก : <ครับอย่าถือ โปรดอภัย ให้สักหน>

ใหญ่ : <กูไม่ชอบ กูไม่คบ ลูกคนจน>

เล็ก : <ผมสุขล้น ถ้าท่านใช้ อะไรมา>

ใหญ่ : <งั้นมึงทำ การบ้าน ของกูหน่อย>

เล็ก : <ท่านเล่นคอย ให้สนุก สุขเถิดหนา>

ใหญ่ : <เฮ้ยนานแล้ว การบ้าน เสร็จยังวา>

เล็ก : <เสร็จแล้วจ้า นี่ครับท่าน การบ้านครู>

มีรถเก๋ง งามเฟี้ยว เลี้ยวเข้ามา

ใหญ่ : <รู้ไหมว่า พ่อกูนี้ มีรถหรู>

เล็ก : <ท่านคนดี มีบุญรุม มาอุ้มชู>

ใหญ่ : <มึงจงรู้ พ่อกูรวย ซวยแต่มึง>

รถจอดเสร็จ เด็กทั้งสอง ต่างมองรถ

คนขับปลด ล็อคประตู ดูขังขึง

คนขับ : <เชิญคุณหนู ขึ้นรถแล้ว รอนิดนึง>

บอกลูกซึ่ง ยืนงง ! อยู่ตรงนั้น

คนขับ : <มึงมาไหว้ คุณหนู ลูกผู้ว่าฯ

ท่านย้ายมา จากบางกอก> บอกเสียงลั่น

<รีบฝากเนื้อ ฝากตัว แต่หัววัน
คุณหนูท่าน โปรดเมตตา นะครับผม>

เล็ก : <ไม่เป็นไร คุณลุง และคุณท่าน
ชีวิตมัน มีผกผัน หวานและขม
ทำตัวเล็ก หัวใจใหญ่ ให้โลกชม
ดีกว่าข่ม คนทั่วไป ใจพาลพา>

ใหญ่ : <ผะผะผม ขออภัย ครับคุณหนู
ผมไม่รู้ ว่าคุณหนู ลูกผู้ว่าฯ
ส่วนพ่อผม ขับรถ ทุกท่านมา
ผมสัญญา ว่าจะดี แต่นี้ไป>

คนตัวเล็ก แต่ใจใหญ่ ได้ประโยชน์
คนตัวใหญ่ กลับใจโฉด โทษไฉน
ใจมีรัก มีเมตตา มีอภัย
ใจจึงใหญ่ เพราะใจงาม จบความเอย

พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท