<พ่อ>
ภาพจากเว็บไซต์ redbookmag.com
เราทุกคน บนโลกนี้ มีแม่พ่อ เป็นผู้ก่อ กำเนิดกาย ทั้งชายหญิง จากตัวน้อย ค่อยเติบใหญ่ ชื่นใจจริง ลูกคือสิ่ง ที่สวรรค์ ประทานมา
ภาระพ่อ เพิ่มขึ้น ตื่นแต่เช้า ผลัดแม่เฝ้า เจ้าตัวน้อย คอยร้องจ้า เปลี่ยนผ้าอ้อม อุ้มแนบอก อุ่นวิญญา นิ่งเถิดหนา ให้แม่นอน พักผ่อนกาย
ตะวันสาด แสงส่อง จะต้องลูก พ่อรีบผูก ผ้าบังไว้ ให้แสงหาย แกว่งไกวเปล เห่กล่อม หอมแก้มซ้าย แล้วเอียงย้าย หอมแก้มขวา จ้ะชื่นใจ
พ่อทำงาน ขยันเพิ่ม เพื่อเติมทรัพย์ ลมแทบจับ ก็จะอยู่ สู้จนไหว การศึกษา อนาคต กำหนดนัย หวังลูกได้ ดิบดี เท่านี้พอ
ไปเที่ยวกัน วันว่าง ทั้งครอบครัว แม่ยิ้มหัว พ่อมองเห็น ลูกหัวร่อ โอ้สวรรค์ พ่อแม่ลูก คลุกเคล้าคลอ นี่ละหนอ เรียกว่ารัก สุขมากมาย
ลูกเติบใหญ่ ได้อนาคต พ่อหมดห่วง พ่อใกล้ร่วง ลูกพ่อรุ่ง พุ่งเฉิดฉาย ปลื้มใจนัก รักลูกนี้ มิมีคลาย พ่อคงตาย ตาหลับแล้ว ลูกแก้วเอย
พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท
