ได้ทำงาน เป็นไกด์ ไปหลายที่

แนะสิ่งดี ของไทย ให้เป็นผล

สื่อของจีน นำไปเขียน เป็นสากล

ให้ต่างชาติ ดั้นด้น มาเที่ยวไทย

สมาคม นักเขียนฯ อยู่เบื้องหลัง

แต่เมื่อครั้ง นมนาน กาลสมัย

ช่วยเผยแพร่ ของดี มีทั่วไป

ให้ต่างชาติ หลงใหล เมืองไทยเรา

๑๖/๑๑/๖๖

สมัย ๓๐ กว่าปีก่อน พี่อู๊ด (คุณสุวัฒน์ วรดิลก-รพีพร) นักเขียนอาวุโสผู้มีส่วนอย่างสำคัญในการก่อตั้งสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย เคยให้ผมทำหน้าที่ต้อนรับนักเขียนจากสาธารณรัฐประชาชนจีนหลายครั้งหรือหลายเที่ยว เพราะสมัยนั้นผมเป็นกรรมการสมาคมนี้อยู่ด้วย ท่านชมว่าผมทำงานได้คล่อง ทำหนังสือเป็นใบเกียรติบัตรให้ผมไว้ด้วย (ตามภาพประกอบ)

นักเขียนจีนที่มาเที่ยวไทยแต่ละคนบางคนเป็นบรรณาธิการด้วย ผมได้เก็บประวัติไว้แทบทุกท่าน บางคนเขียนสารคดี บางคนเขียนนวนิยายเรื่องสั้นเรื่องยาว บทละคร กวี ฯลฯ ผมได้เก็บประวัติใส่แฟ้มไว้พร้อมใบเสร็จค่าใช้จ่ายในการต้อนรับ ผู้มีส่วนในการต้อนรับ (การเก็บข้อมูลต่างๆ ติดเป็นนิสัยมาตั้งแต่ครั้งทำงานหนังสือพิมพ์แล้ว) น่าเสียดายที่นักเขียนจีนที่มาส่งผลงานเขียนที่ลงพิมพ์ในนิตยสารจีนต่างๆ ส่งมาให้ผม แต่ผมไม่ได้เก็บไว้เพราะมีเป็นจำนวนมาก ที่สำคัญผมอ่านหนังสือจีนไม่ออกด้วย ผมว่าข้อเขียนเหล่านั้นมีส่วนให้คนจีนอยากมาเที่ยวไทยไม่มากก็น้อย ผมอยากจะเล่าถึงบุคคลที่มีส่วนในการต้อนรับแต่ละครั้งตามเอกสารที่เก็บไว้พร้อมภาพเหตุการณ์ประกอบ ผมชอบคำพูดของผู้ใหญ่ที่ผมเคารพนับถือคนหนึ่งคือคุณปรีชา สามัคคีธรรม อดีตนายกสมาคมหนังสือพิมพ์ (ได้ล่วงลับไปแล้ว) ท่านตั้งชื่อหนังสือรวมบทความดีๆ น่าอ่านของท่านว่า “ไม่กินก็เน่า ไม่เล่าก็ลืม” แล้วผมจะเล่าประกอบภาพต่อไปครับ

สมัยที่ผมทำหนังสือพิมพ์รายวันผมมีเพื่อนมาก เพื่อนนักข่าวแต่ละคนที่อยู่ฉบับใหญ่เขาก็ยิ่งรู้จักผู้มีฐานะทางสังคมมากขึ้นไปอีก ผมได้ไปบอกเพื่อนๆ ว่าให้ช่วยกันต้อนรับนักเขียนจากประเทศจีนกันหน่อยเขามาเที่ยวไทยแล้วจะนำเรื่องราวในประเทศเราไปเขียนเผยแพร่ในประเทศเขา เท่ากับเราช่วยกันสร้างชื่อเสียงให้ประเทศชาติในทางอ้อม เพื่อนๆ ก็เข้าใจ เพราะไม่ได้ไปขอความช่วยเหลือเพื่อบุคคล หรือเพื่อผลประโยชน์ของใคร

คนที่ผมจะต้องจารึกไว้คือคุณอี๊ต-วัชรินทร์ วาณิชชา หัวหน้าข่าวสตรีหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ คุณอี๊ต เป็นนักหนังสือพิมพ์ที่สุภาพเรียบร้อย เป็นคนมีน้ำใจและมีบุญคุณเป็นการส่วนตัวกับผมมาก เธอเป็นธิดาของคุณเกษม เจ้าของสายส่ง ก.สัมพันธ์ สายส่งหนังสือที่ใหญ่ที่สุดของไทยในอดีต ผู้ส่งหนังสือพิมพ์ไทยรัฐออกจำหน่ายทุกจังหวัด (ก่อนที่จะเติบโตมีรถส่งเองในภายหลัง) เธอเรียนจบปริญญาวารสารศาตร์ จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และเข้าทำงานที่ไทยรัฐจนเกษียณ (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) คุณอี๊ตได้ช่วยพูดกับเจ้าของโรงแรมดุสิตธานีโรงแรม ๕ ดาวสมัยนั้นให้ช่วยต้อนรับนักเขียนจีนด้วย ปรากฎว่าได้ผล

ผมได้บอกกับพี่เนาว์ (เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์) ซึ่งเป็นอุปนายกสมาคมนักเขียนสมัยนั้นว่าได้พักที่โรงแรมดุสิตธาธีนะ พี่เนาว์ยังพูดว่า “ได้พักที่โรงแรมดุสิตธานีเชียวเรอะ ?”

คุณรำไพพรรณ แก้วสุริยะ บรรณาธิการนิตยสาร อ.ส.ท.ได้ขอที่พักที่สวนบัวรีสอร์ทที่เชียงใหม่ให้ กลับจากเชียงใหม่ คุณอี๊ต-วัชรินทร์ เจ้าเก่า ยังขอที่พักที่โรงแรมอิมพีเรียล ถนนวิทยุให้อีก ๓ คืน คุณรำไพพรรณยังขอตั๋วเข้าชมการแสดงแบบไทยๆ ให้ที่สวนสามพราน การเข้าชมทิพฟานี่โชว์ ที่พัทยาให้ ขอให้คณะเข้าชมฟาร์มจระเข้ที่สมุทรปราการให้คุณรำไพพรรณเป็นเพื่อนที่ให้ความช่วยเหลือมากมาย

เพื่อนรักอีกคนหนึ่ง คุณอังคีรส์ เจริญราษฎร์ อดีตหัวหน้ากองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์หลายฉบับ นักข่าวการเมืองสายทำเนียบ ปัจจุบันยังเล่นไลน์เล่นเฟสกันอยู่ เขามีภรรยาเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม และตัวเขาเองเป็นอาจารย์พิเศษอยู่ที่นั้น ได้จัดเลี้ยง พร้อมทั้งเชิญคณะนักเขียนจีนไปบรรยายให้นักศึกษาฟังเป็นกรณีพิเศษด้วย

พี่เนาว์-เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูรณ์ เป็นกำลังสำคัญในการต้อนรับโดยไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อย มีเพื่อนเป็นเจ้าของร้านอาหารชื่อร้านบงกช และคุณขรรค์ชัย บุนปาน เจ้าของคุ้มขุนแผนที่สุพรรณบุรีก็ขอให้เปิดต้อนรับพร้อมทั้งเลี้ยงอาหารอย่างเต็มที่

คุณบรรโลม ภุชงค์กุล ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสงคราม ภรรยาท่านเป็นนักเขียนในนิตยสารสกุลไทย ได้ให้สมาคมพ่อค้าจีนในจังหวัดเปิดจังหวัดต้อนรับกันอย่างเต็มที่ งานนี้มีพี่สุภัทร สวัสดิรักษ์ บรรณาธิการสกุลไทยไปร่วมด้วย สร้างความประทับใจให้นักเขียนจีนเป็นอย่างมาก ไม่ว่านักเขียนจีนไปที่ไหนผมจะต้องไปกับคณะนักเขียนทั้ง ๘ คนทุกวัน และเขาจะมากันทุกปีในระยะนั้น

ผมเอาภาพตอนพานักเขียนจีนเข้าชมพระที่นั่งวิมานเมฆใส่ไว้ แต่ไม่ได้เล่าเรื่องสำคัญไว้ ในวันนี้ เพราะเนื้อที่หมดเสียก่อน วันหลังจะเล่าถึงการเข้าชมโครงการหลวงที่พระตำหนักจิตรลดารโหฐานด้วย ถ้าไม่เล่ามันก็เลือนหายไปภาพต่างๆ ก็จะสูญหายไปในที่สุด
ครับ…..ไม่กินก็เน่า ไม่เล่าก็ลืม

อรุณ เวชสุวรรณ

นักเขียนรางวัลนราธิปพงศ์ประพันธ์