หม่าสงโหย่ว เป็นนายอำเภอ เป็นนักปกครอง ยอมทำผิดกฎระเบียบเพื่อช่วยเหลือประชาชน และยอมรับผิดในการกระทำนั้น

ผมเป็น รอง ผบก.ภ.จว. อุบลราชธานี นำกำลัง คฝ. 1 กองร้อย ไปปฏิบัติหน้าที่ใน กทม. โดย บช.น. จัดให้พักที่ โรงเรียนสวนลุมพินี มี คฝ.อีกสอง ภ.จว. กับหนึ่ง มว.ของ บช.น. พักอยู่ด้วยกัน

เมื่อวันที่ 14 พ.ค. 2553 ช่วงเวลาเย็น ขณะที่ผมกับ คฝ. หนึ่ง มว. ตั้งจุดตรวจอยู่ที่บริเวณ แยกคลองเตย มี คฝ.นายหนึ่ง โทรศัพท์มาบอกผมว่า <มี M.79 หนึ่งลูก มาตกข้างห้องน้ำ ใกล้กับที่พัก โชคดีไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ เอาไงดีครับท่าน ?>

ผมสอบถามและสั่งการทันที <ให้ทุกคนอยู่ในที่พัก ผมจะสั่งไก่ทอดเจ๊กีลุมพินี กับข้าวเหนียว ส่งไปให้กินเพิ่มเติมจากอาหารเย็นที่มีอยู่ และผมจะหาที่พักใหม่ให้เพื่อความปลอดภัย ฝากบอกทุกคนด้วยนะ>

ผมคิดว่า บช.น. ให้ตั้งจุดตรวจที่แยกคลองเตยก็หาที่พักแถวนี้แหละ

ผมได้ไปประสานกับ ผกก.สน.ท่าเรือ เป็นนายตำรวจรุ่นน้อง ขออภัยจำชื่อไม่ได้ นามสกุล <เหรียญทอง> เพื่อขอใช้ห้องประชุมเป็นที่พัก ได้รับความร่วมมือด้วยดี แต่สถานที่ไม่กว้างขวางพอจะนอนกันได้ทั้งหมด

ใกล้ ๆ สน.ท่าเรือ มีด่านตรวจพืชท่าเรือคลองเตย ผมก็ไปประสานกับหัวหน้าด่านฯ เพื่อขอใช้ห้องประชุมเป็นที่พักของ คฝ. ก็ได้รับความร่วมมือด้วยดี

ผมขอขอบคุณทั้งสองท่าน มา ณ ที่นี้ด้วยครับ

เช้าวันที่ 15 พ.ค. 2553 หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ ผมสั่ง คฝ.ฯ ของผม เก็บของแล้วเดินทางไปพักที่ใหม่ที่ติดต่อไว้ทันที

คฝ.ภ.จว.อื่น ๆ พากันมองดู คฝ.อุบลฯ มีบางคน ตัดสินใจเดินเข้ามาหาผม พูดว่า <ท่านครับ แล้วพวกผมล่ะครับ ?>

ผมรู้สึกสงสาร เห็นใจ แต่ไปก้าวก่ายการปกครองบังคับบัญชาไม่ได้ ผมพูดว่า <บอกรองผู้การฯ นะ ว่า M.79 มันเริ่มมาเยือนแล้ว อยากเปลี่ยนที่อยู่>

หลังจากจัดการกับที่อยู่ของ คฝ. ลูกน้องเรียบร้อยแล้ว ผมเดินทางไปร่วมประชุมที่ บช.น.

ในวาระอื่น ๆ ผมยกมือขึ้น และขออนุญาตพูด ผมพูดว่า

<เมื่อวานนี้ ช่วงเย็นวันที่ 14 พ.ค. 2553 มี M.79 หนึ่งลูก มาตกที่บริเวณข้างห้องน้ำโรงเรียนสวนลุมพินี ใกล้กับที่พักของ คฝ. ที่บช.น. จัดให้ ยังโชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ แต่เมื่อมันเริ่มมาแล้ว ผมคิดว่า จะต้องมีตามมาอีกแน่นอน เพื่อเป็นการบำรุงขวัญ กำลังใจ และเพื่อความปลอดภัยของ คฝ. ผมจึงได้ย้าย คฝ.ของผม ไปพักที่ สน.ท่าเรือ และที่ด่านตรวจพืชฯ ใกล้ ๆ กัน ผมขออภัยที่ไม่ทำตามขั้นตอน ถ้าจะมีความผิด เพราะการกระทำนี้ ผมขอยอมรับผิดครับ>

ผู้บังคับบัญชาของ บช.น. บนเวที อนุมัติและไม่ตำหนิอะไร ขอบคุณครับ

อีกสอง ภ.จว. ก็ขอย้ายด้วย ผู้บังคับบัญชาบนเวที ก็อนุมัติ และจัดการเรื่องที่พักให้ใหม่

และแล้ว บ่ายแก่ ๆ ของวันที่ 15 พ.ค. 2553 นั่นเอง M.79 ก็มาเยือนที่บริเวณโรงเรียนสวนลุมพินี และที่ สน.ลุมพินี ยังกับห่าฝนหลายสิบลูก ลองคิดเล่น ๆ ดูครับ ถ้า คฝ. ยังพักอยู่ที่เดิม อะไรจะเกิดขึ้น ตายเท่าไหร่ ? เจ็บเท่าไหร่ ?

เรื่องราวเหล่านี้ ผมเขียนเป็นบทความไว้นานแล้ว บทสรุปที่ผมเขียนก็คือ

ตามขั้นตอน รอความตาย

ข้ามขั้นตอน จึงรอดตาย

ผมดูคลิปหม่าสงโหย่วเมื่อไหร่ ก็คิดถึงเหตุการณ์ย้ายที่พัก คฝ. ข้ามขั้นตอน เมื่อนั้น

ไม่ได้คิดจะเปรียบเทียบ แค่เหตุการณ์ วิธีการ ช่วยคนให้อยู่รอดปลอดภัย มันคล้ายกันครับ

พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท