ปี พ.ศ.2513 ผมร้องเพลงประจำที่โลลิต้าไนท์คลับ ถนนราชดำเนิน คืนนั้นพี่นพพร บุณยฤทธิ์ หัวหน้ากอ บรรณาธิการหนังสือพิมพ์สยามรัฐ และพี่อาจินต์ ปัญจพรรค์ หัวหน้าทีมบรรณาธิการหนังสือฟ้าเมืองไทยกำลังได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย

(ดึก) คืนนี้ รงค์ วงษ์สวรรค์ นักเขียนไฟแรงมาพร้อมกับ นักเขียนจากอุทัยธานี วิชัย ปาลวัฒน์วิไชย (สิงห์ป่าซุง) ร่วมด้วย ม.ร.ว.ถนัดศรี สวัสดิวัตน์

ไนท์คลับเลิกแล้ว…

(จน) พี่นพพร ฯ ชวนผมไปทานข้าวต้มต่อกันที่ร้านก่อนถึงสวนลุม ดึกมากแล้ว พี่นพพร ฯ ชวนไปฟังแผ่นเสียงที่บ้าน

(บ้าน) อาคารสงเคราะห์ทุ่งมหาเมฆ มีพี่หม่อมถนัดศรี ฯ ร่วมวงทำให้สนุกมาก

เราแยกย้ายกันกลับบ้านจากทุ่งมหาเมฆมาบ้านผมอยู่ฝั่งธน สะพานเจริญพาศน์ ไกลมาก

(เวลา) ถึงกาลเวลาผ่านมายาวนานผมก็จะไม่ลืมคืนนั้นที่พี่หม่อมถนัดศรีฯ นักร้องคนโปรดของผม ผมหลงรักเสียงของท่านมานาน คืนนั้นท่านกรุณาขับรถโฟล์คเต่าสีแดงมาส่งผมถึงบ้านเกือบตีสี่ นึกถึงวันนั้นก็มีความสุขทุกครั้ง ไม่มีวันลืมเลือน

(รถ) ระหว่างทางขับมาถึงวงเวียนเล็กหอนาฬิกา ท่านเล่าให้ฟังว่าเคยมานั่งทานข้าวกับ สมศักดิ์ เทพานนท์ (ทอง) ที่ตลาดโต้รุ่งแถวตรอกพญาไม้ใกล้วงเวียนเล็ก

(ห้องนอน) นั่งละเลียดกันอยู่นานสองคน (นาฬิกา) เวลาหอนาฬิกาวงเวียนตีบอกเวลาเที่ยงคืน (เวลา) มีไอ้หนุ่มนั่งอยู่โต๊ะคนเดียวเรียกเก็บสตางค์มีใบหน้าหมองเศร้าเป็นยิ่งนัก

(แก่) พี่หม่อมฯ บอกว่า​ มันคงนัดแฟนไว้แต่แฟนไม่มา​ ทอง แต่งเพลงให้มันสักเพลงเถอะ ตั้งชื่อไปเลยว่า “เที่ยงคืน”

(ดนตรี) เพลงเที่ยงคืน​ เขียนขึ้นมาทันที ต่อเพลงกันที่โต๊ะนั้น ขึ้นต้นว่า “เที่ยงคืน เที่ยงคืน เที่ยงคืนนี้ ฤดีเศร้า รอความรักจากเขาใจเราแสนสุดฝืน รอคู่หมายมั่น ยังเฝ้าฝันใฝ่ โอ้รัก รัก รักแรมไกล….

ยงยุทธ พงศ์เสาวภาคย์
📝 บันทึกไว้​ เมื่อวันที่​ 7 ธันวาคม 2560

ขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงนักอ่าน ผู้ไม่ทราบนาม ที่ได้กรุณา ลงรูปการ์ตูน

ขอขอบคุณเป็นอย่างยิ่งครับ