๑๐๐ ปี วิลาศ มณีวัต
ครบร้อยปี “วิลาศ มณีวัต”
บรุษรัตน์ ในวงการ ด้านหนังสือ
บรรณาธิการ ชั้นดี มีฝีมือ
งานระบือ กว้างไกล ในวงวรรณ
๓๑ มีนาคม ๒๕๖๗
ทราบข่าวว่ามีการจัดงานรำลึกถึงคุณวิลาศ มณีวัต ทำให้ระลึกถึงท่านด้วย เพราะครั้งหนึ่งผมเคยจัดพิมพ์หนังสือของท่าน ที่บ้านผมยังมีเอกสารเกี่ยวกับท่าน ลายมือที่เขียนทั้งปากกาและดินสอ มีผลงานของท่านทั้งปกอ่อนปกแข็งจำนวนมาก อยากจะมอบให้ที่ไหนเอาไปรักษาดูแล เพราะนอกจากที่ผมเก็บไว้แล้วคุณอาจิณ จันทรัมพร ซึ่งเป็นผู้จัดพิมพ์งานของของคุณวิลาศที่สำนักพิมพ์ดอกหญ้าในอดีตก่อนท่านเสียชีวิตก็ให้ผมไปรับมาเก็บไว้เช่นกัน
คุณวิลาศ คุณอาจิณ และ ผม เป็นชาวสุราษฎร์ด้วยกัน คุณวิลาศอยู่ที่อำเภอไชยาบ้านเกิดของผมนาน เพราะบิดาของท่านขุนนิวัตศึกษากร เป็นศึกษาธิการอำเภอไชยา การติดต่อไปมาหาสู่กับท่านก็เป็นไปได้โดยง่าย ผมไปบ้านของท่านที่ลาดพร้าวด้วยเรื่องหนังสือหลายครั้งจนกระทั่งท่านเสียชีวิต ในหนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพคุณวิลาลาศ คุณหญิงสุรีย์พันธ์ภรรยาของท่านได้ให้เกียรติผมเขียนคำไว้อาลัยในหนังสือที่ระลึกนั้นด้วย ผมยังเสียใจที่ไม่ได้ไปในงานพระราชทานเพลิงศพคุณหญิงท่านเมื่อไม่นานมานี้ เพราะอยูในช่วงกำลังป่วย
ผมเคยเขียนบทความแสดงความคิดเห็นว่าในต่างประเทศที่เจริญแล้วเขามีการเอาชื่อของคนที่มีชื่อเสียงมีประวัติที่ดีงามสร้างเป็นอนุสรณ์กันไว้ เช่นรัสเซีย อเมริกา เป็นต้น เมื่อเร็วๆ นี้มีเหตุการณ์เรือสินค้าชนตอม่อสะพานยาว ๒ กิโลเมตรในอเมริกาพัง ชื่อสะพานนั้นเขาเอาชื่อนักแต่งเพลงคนหนึ่งที่เสียชีวิตไปแล้วมาตั้งชื่อสะพานให้เป็นอนุสรณ์ ของไทยเราเอามาแต่ชื่อนักการเมืองมาสร้าง แถมบางคนเป็นนักการเมืองที่โกงชาติโกงแผ่นดินเสียด้วย ของเราเพิ่งมี เช่น ถนนศรีบูรพา แต่ก็มีน้อยมาก
สุราษฎร์ธานีน่าจะมีถาวรวัตถุ อาทิ ห้องสมุดเพื่อเป็นที่ระลึกถึงท่านบ้าง สะพานข้ามแม่น้ำตาปี หรือสะพานที่กำลังจะสร้างไปเกาะสมุยน่าจะมีการตั้งชื่อเป็นที่ระลึกถึงท่านพุทธทาส ท่านเป็นคนในถิ่นที่มีชื่อเสียงระดับโลก คุณวิลาศ มณีวัต เป็นบุคคลอมตะในวงการหนังสือก็น่าจะมีจุดเล็กๆ สักแห่งหนึ่งเพื่อให้อนุชนรุ่นหลังได้รู้จักก็จะดี
เรามีสะพานกิตติขจรที่จังหวัดตาก มีถนนธนะรัชต์ที่โคราช มีหอประชุมศรียานนท์ที่กรมตำรวจ มีห้องบวรเดชที่โรงเรียนนายร้อย ฯลฯ เราน่าจะมีอนุสรณ์แบบนี้ในวงการอื่นกันบ้าง อาทิ เอื้อ สุนทรสนาน สุเทพ วงกำแหง คนดังและดียังมีอีกมากครับ สร้างเพื่อให้คนในจังหวัดบ้านเกิดได้ภูมิใจกันก็ยังดี
อรุณ เวชสุวรรณ
