<โลกธรรม 8>
จะโลภโม โทสัน กันถึงไหน
เมื่อตายไป ก็ตัวเปล่า เจ้าข้าเอ๋ย
ต่อหน้าเขา เฝ้ายกย่อง ร้องชมเชย
ลับหลังเย้ย ว่าระยำ ต่ำจนตาย
เมื่อมี <ลาภ> ก็ <เสื่อมลาภ> ทราบไหมนั่น
<ยศ> ตำแหน่ง เกษียณพลัน มัน <เสื่อม> หาย
<สรรเสริญ> ยิน แอบ <นินทา> ท่ามากมาย
<สุข> เพียงใด <ทุกข์> เพียงนั้น นั่นโลกธรรม
<ลาภ> เงินเดือน เงินบำนาญ รายได้
<เสื่อมลาภ> มีเรื่องตามมา ขาดรายได้ ขาดทุน
<ยศ> ใช้นำหน้าชื่อได้ ไม่อยากใช้ก็ได้
<เสื่อมยศ> หมดอำนาจ ขาดหน้าที่ มีบางคนทำใจไม่ได้
<สรรเสริญ> น้ำใจและผลงานที่ผ่านมา มีคนจดจำ
<นินทา> แล้งน้ำใจ ไร้ผลงาน การสาปแช่ง
<สุข> พอประมาณ ไม่ต้องพล่านไปเปรียบ หรือเทียบกับคนอื่น
<ทุกข์> เสียใจบางเรื่องที่ทำ เสียใจบางเรื่องที่ไม่ได้ทำ
ถ้ายังไม่ตาย ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะปรับเปลี่ยนแก้ไขแนวทางชีวิตใหม่ เพราะ <ชีวิตที่ไม่เคยผ่านทุกข์ จะรู้จักสุขได้อย่างไร ?>
พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท
