<กับดักอุดมการณ์>
ข้าราชการทุกคน ล้วนมีอุดมการณ์และความมุ่งมั่นที่จะเป็นข้าราชการที่ดี ทำงานเพื่อประชาชน และประเทศชาติ จงรักภักดีต่อองค์กร
การบรรจุ แต่งตั้ง ผู้ที่มีอาชีพรับราชการ ก็ดังที่รู้ ๆ กันอยู่ทั่วไปมีหลักการง่าย ๆ
1. งานดี มีเส้น <เข็นสบาย>
2. งานดี ไม่มีเส้น <ยังเข็นได้>
3. งานไม่ดี มีเส้น <พอเข็นไป>
4. งานไม่ดี ไม่มีเส้น <เข็นยังไง ก็ไม่โต>
คนที่อยู่ในเกณฑ์ข้อ 4 นี้ คงต้องยอมรับชะตากรรมของตนเองแล้วละ แต่ผมมั่นใจว่า คนส่วนใหญ่อยู่ในเกณฑ์ข้อ 2 และมีความตั้งใจทำงาน มิเช่นนั้น องค์กรหรือหน่วยงาน คงอยู่ไม่ได้
คำว่า <ยังเข็นได้> แต่ในความเป็นจริงก็ไม่ค่อยได้รับการดูแลหรือสนับสนุน ส่งเสริมตามที่ควรจะได้ ตามที่ควรจะเป็นจากคนที่เป็น <นาย> เท่าไหร่ ! ไม่รู้เพราะอะไร ? ใครรู้ ช่วยตอบที
คนเป็น <นาย> คนแล้วคนเล่ามักจะชอบวาดฝันอันบรรเจิด จรรโลงใจให้กับ <ลูกน้อง> ด้วยคำพูดกินใจ
<คุณต้องรัก เคารพ และให้เกียรติประชาชน คุณต้องร่วมมือกับส่วนราชการอื่น ๆ ในการพัฒนา เพื่อความอยู่ดีมีสุขของประชาชน อย่าทำตัวเป็นนายของประชาชน ประชาชนต่างหาก คือนายของเรา>
จากนั้น <นาย> ก็หายจ้อยไปเลย ไม่เคยไปตรวจเยี่ยม แนะนำ หรือสร้างขวัญกำลังใจ มีแต่เรียกไปประชุมในส่วนกลางเท่านั้น
ไม่ต้องถามถึงความเจริญก้าวหน้า <น้ำตาจิไหล !>
มีนายระดับสูงท่านหนึ่ง ที่เจริญเติบโตในสายงานได้พูดประโยคทองคำฝังเพชร ว่า <ประชาชน คือนายของเรา>
<ข้าราชการมดงาน> ทั้งหลาย จึงได้ก้มหน้าก้มตาทำงานเพื่อบริการรับใช้ประชาชนกันอย่างสุดลิ่มทิ่มประตู
<ผลงานเด่น แต่รางวัลด้อย> มีเพียงคำชมเชย ได้รับขั้นปกติ ไม่เคยเห็นขั้น ไม่เคยเห็นโบนัส
ข้าราชการบางนาย อืม ! มากมายหลายนาย
เริ่มปรับเปลี่ยน วิธีคิด วิธีทำ เหมือนที่ข้าราชการคนอื่น ๆ กำลังทำอยู่ คือ <หันกลับไปบริการรับใช้ผู้บังคับบัญชา แทนการรับใช้ประชาชน>
ได้ผลแฮะ ! ได้สองขั้นสองปีซ้อน
ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ <ทำไมนายชอบพูดปดอยู่เรื่อยเชียว>
ก็เลยมาถึง <บทสรุป> ว่า ใครคือ <นาย> ที่แท้จริงของข้าราชการ ?
<ประชาชน> หรือ <ผู้บังคับบัญชา>
ถ้าหวังความเจริญก้าวหน้าจะเลือกทำงานรับใช้ใคร ? ตอบง่าย ๆ <นาย> ซิครับ ชัวร์ !
ผมกับเพื่อน ๆ ตำรวจ และข้าราชการส่วนใหญ่เข้าใจสัจธรรมข้อนี้ดี และได้เลือกแล้ว เราสมัครใจ เต็มใจ เลือก <ประชาชน> ครับ
จะเติบใหญ่ ได้ <ยศ> ได้ <ตำแหน่ง> แค่ไหน ? ก็แค่นั้น !
<ในส่วนของตำรวจ> <ตราแผ่นดิน> ที่ติดอยู่หน้าหมวกตำรวจ มีอักษรภาษาไทยอยู่ในแพรแถบว่า <พิทักษ์สันติราษฏร์> ความหมายชัดเจนไม่ต้องแปลไทยเป็นไทย
แต่ทว่า…..
เป็นใหญ่แล้วทำงานไม่เป็น เป็นไปทำไม ?
มีให้เห็น ๆ กันจะ ๆ โดยเฉพาะในปัจจุบัน
ผมขออภัย <ผู้บังคับบัญชา> ที่เป็น <นาย> ที่ดี มีคุณธรรม และสามารถให้ความเป็นธรรมกับผู้ใต้บังคับบัญชาได้ในทุก ๆ เรื่อง ที่เกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่
<ทั้งยศ ตำแหน่ง ขั้น เบี้ยเลี้ยง ค่าตอบแทน ขวัญ และกำลังใจ>
ขออย่าให้คำพูดสวยหรูที่เคยพร่ำบอกผู้ใต้บังคับบัญชา ของนายบางคน ว่ามันเป็นเพียงแค่ <กับดักอุดมการณ์> นะครับ
พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท