<สู่สุคติ>

ผมเป็น ผกก.สภ.เดชอุดม จว.อุบลราชธานี เคยจับตำรวจ 4 นาย ให้นุ่งขาวห่มขาว โกนหัว ไปอยู่วัด 7 วัน เพื่อปฏิบัติธรรม แล้วบวชเป็นพระต่ออีก 1 เดือน สาเหตุเพราะดื่มสุราขณะปฏิบัติหน้าที่ เมื่อสึกออกจากวัดมาพฤติกรรมแปลเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นอย่างชัดเจน

วันนี้อยู่ว่าง ๆ ลองมานั่งคิดทบทวน เรื่องตำรวจเมาเหล้า ที่ สภ.เดชอุดม ยังมีอีก 2 คนที่ติดเหล้า ติดจนกระทั่งเวลาเข้าเวรเข้ายาม ต้องซ่อนขวดเครื่องดื่มบำรุงกำลังที่ใส่เหล้าไว้แทน เอาไว้ใต้โต๊ะทำงานแล้วแอบจิบไปเรื่อย ๆ

จะเขียนเล่าให้ฟังแต่ละคน

คนแรก ด.ต.วิท เป็นสิบเวร

ด.ต.วิท มีรูปร่างผอมเล็ก ผิวขาว อารมณ์ดี เวลาพูด ชอบยิ้มไปด้วย ผมส่ง ด.ต.วิท ไปบำบัดรักษาที่ รพ.เดชอุดม เพราะมีอาการติดสุราเรื้อรัง

บำบัดออกมา ก็ดื่มอีก ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแม้แต่รอยยิ้มเวลากรึ่ม ๆ ผมขู่ว่าจะแป๊กขั้นก็ไม่ได้ผล ถ้าเลิกดื่มได้ จะให้สองขั้นก็ไม่เป็นผล

ตอนสาย ๆ วันหนึ่ง ด.ต.วิท มาขอพบผม ทำหน้ายิ้ม ๆ ตามสไตล์ บอกว่า <ผู้กำกับครับผมจะขออนุญาตย้ายกลับภูมิลำเนาที่ จว.ชัยภูมิ เพื่ออุปการะบิดามารดาครับ>

ผมถามกลับไปว่า <เป็นเพราะว่าผมจู้จี้กับวิทมากไปใช่มั้ย ?>

ด.ต.วิท ตอบว่า <ไม่ใช่ครับ ผมรู้ว่า ท่านหวังดีกับผม ผมจะไปดูแลพ่อแม่จริง ๆ ครับ>

ด.ต.กิตติพล โพธิ์อ่อน พลขับของผม ซึ่งยืนอยู่ตรงนั้น ได้พูดแหย่ขึ้นว่า <จะไปดูแลพ่อแม่หรือให้พ่อแม่ดูแล> ด.ต.วิท หัวเราะแหะ ๆ ผมก็หัวเราะเบา ๆ

ด.ต.วิท ได้ย้ายไปอยู่ที่ สภ.เนินสง่า จว.ชัยภูมิ ผมก็ได้แต่หวังว่าชีวิตของ ด.ต.วิท คงดีขึ้นเพราะได้กลับภูมิลำเนาและอยู่กับพ่อแม่ครอบครัว

ตามปกติทุกวัน ผมจะอ่านข่าวหนังสือพิมพ์หลายฉบับ วันหนึ่ง ผมอ่านข่าวในกรอบเล็ก ๆ ของฉบับหนึ่งพบข้อความสะเทือนใจ <ไฟไหม้บ้านพักตำรวจ ด.ต.วิท ถูกไฟครอกตาย>

ผมได้แต่หลับตา อธิษฐานในใจ ขอให้ดวงวิญญาณของ ด.ต.วิท ไปสู่สุคติ เกิดชาติหน้าชาติใดขอให้มีสุขภาพแข็งแรง ไม่เป็นทาสสุรายาเมา เข้าหาพระพุทธศาสนา สาธุ

พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท