<อาจารย์เฉลิมชัย> กับ <ไอยศูรย์>

ผมเป็น ผกก.ฝอ.บช.ศ. เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๔๔ ผมได้รับเชิญไปพูดเรื่อง <โครงการตำรวจเข้าวัด> ที่วัด ใน จว.เชียงราย หลายวัด

ช่วงนั้น <อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์> กำลังก่อสร้างตกแต่ง  <วัดร่องขุ่น>

สาย ๆ วันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ หลังจากเสร็จภารกิจการพูดและบรรยายที่วัดแห่งหนึ่ง ผมเดินทางไปที่วัดร่องขุ่น ด้วยวัตถุประสงค์ คือ ชมความสวยงามของวัด และอยากเห็นอาจารย์เฉลิมชัย ตัวเป็น ๆ แบบตัวจริงเสียงจริง

ผมสอบถามคนที่กำลังแกะสลักงานปูนอยู่ในบริเวณวัดคนหนึ่งว่า <อาจารย์เฉลิมชัย อยู่ที่ไหนครับ ?>

เขาบอกว่า <อยู่ในโบส์ถ>

ผมจึงเดินตรงไปที่โบส์ถซึ่งมีสีขาวสะอาดสะอ้าน ตกแต่งด้วยลวดลายปูนปั้นแกะสลัก อ่อนช้อยงดงามตั้งแต่บันไดหน้าโบส์ถขึ้นไปโดยรอบ ในโบส์ถยังเป็นที่โล่ง ๆ อยู่ แต่บริเวณตรงกลางโบส์ถมีแผ่นกระดาษภาพสีพิมพ์เกี่ยวกับพุทธประวัติ ฝีมือวาดของอาจารย์เฉลิมชัย แขวนอยู่บนราวไม้ หลายสิบภาพ

ภาพจาก : คมชัดลึก

ตัวอาจารย์เฉลิมชัย กำลังพูดสั่งการช่างด้วยน้ำเสียงและกิริยาท่าทาง อันเป็นบุคลิกเฉพาะตัว พอมีโอกาส ผมได้แนะนำตัวเองกับอาจารย์เฉลิมชัย และพูดชื่นชมยกย่องด้วยความจริงใจ

ผมถามอาจารย์เฉลิมชัยว่า <ภาพที่แขวนอยู่นี้ ขายมั้ยครับ ?>

อาจารย์เฉลิมชัยตอบว่า <ไม่ขาย แล้วแต่จะทำบุญ>

ผมเลือกกระดาษภาพสีพิมพ์ 1 แผ่น แล้วทำบุญไป ๑,๐๐๐ บาท

อาจารย์เฉลิมชัย พูดสาธุ อนุโมทนาดังลั่นโบส์ถเลย

ผมขอให้อาจารย์เฉลิมชัย เขียนลายมือชื่อที่ช่องว่างด้านล่างของภาพ อาจารย์ก็ยินดีเขียนให้ เป็นข้อความ และมียศ ชื่อสกุลของผม

เมื่อจะเขียนวันที่อาจารย์ได้ถามผมว่า <ลงวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ วันแห่งความรักมั้ย ?>

ผมบอกอาจารย์เฉลิมชัยไปว่า <วันนี้ก็คือวันนี้ และวันนี้เป็นวันที่ผมได้รับภาพพร้อมลายมือเขียน ลายมือชื่อของอาจารย์ ผมจึงภูมิใจวันนี้มากกว่าวันพรุ่งนี้ครับ>

อาจารย์เฉลิมชัย หัวเราะดังลั่นโบส์ถ ดังยิ่งกว่าครั้งแรกอีก หลายคนที่อยู่ในโบส์ถต่างก็หันมามอง อาจารย์ยิ้ม แล้วพูดว่า <พี่เป็นคนตรงดี ผมชอบคนอย่างนี้>

เมื่อเขียนข้อความเสร็จ ลงวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๔ อาจารย์ก็ลงลายมือชื่อเป็นแบบตัวยันต์ กำกับไว้

ผมเอาภาพใส่กรอบไม้สักอย่างดี และอยู่ในห้องพระผม ณ ปัจจุบัน

ด้วยความรักและศรัทธาในผลงานของอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์  ศิลปินแห่งชาติ วีรบุรุษแห่งวัดร่องขุ่น จว.เชียงราย ประเทศไทย

พล.ต.ต.ไอยศูรย์ สิงหนาท
๑๓ ก.พ. ๒๕๖๗