เปิดบันทึก “บิ๊กจิ๋ว” กบฎ เมษาฮาวาย ผู้ชนะเขียนประวัติศาสตร์ ยึดหัวหาด “พีรามิด” ความเชื่อมั่น

กล่าวกันว่า “เดินทางไกลรู้กำลังม้า กาลเวลารู้กำลังคน” ทุกสรรพสิ่งล้วนดำรง อย่างมีพลังวัตร มีการเคลื่อนใหว มีการเปลี่ยนแปลง และดับสูญ เหตุปัจจัยหนึ่ง นำไปสู่อีกปัจจัยหนึ่ง ล้วนเป็นความสัมพันธฺเชื่อมโยง

ดังนั้นที่คิดว่า การปฏิวัติ รัฐประหาร โค่นล้ม “รัฐบาลเปรม 2” ได้เด็ดขาด ด้วยพลัง 42 กองพัน เมื่อ 1-3 เมษา 24 ทุกอย่างจะราบรื่น ก็มิได้ราบรื่น ตรงกันข้ามกลับนำไปสู่เสถานการณ์ “กบฎ” หนีตาย พ่ายแพ้ เจ็บปวดถ้วนหน้า..

รัฐบาลเปรม 2 ประกอบด้วย “พรรคประชาธิปัตย์, ชาติไทย, สหพรรค, รวมไทย, และ แนวมหาชน “แต่การแก้ปัญหาเศรษฐกิจไม่ปรากฏผล ประกอบกับ “พล.อ.เปรม” มีความจำเป็น ต้องต่ออายุราชการตำแหน่งผู้บัญชาการทหารบก และผู้บัญชาการทหารสูงสุด ต่อไปอีก 1 ปี ทำให้ กลุ่มทหารหนุ่ม หรือ “ยังเติร์ก” ซึ่งมี พ.อ.มนูญ รูปขจร, พ.อ.ประจักษ์ สว่างจิตร เป็นแกนนำ “ไม่พอใจส่วนหนึ่ง และอีกส่วนหนึ่งเห็นว่า นักการเมืองไม่สามารถแก้ไขปัญหาของชาติได้ นายพันเอก ทั้งสอง จึงเข้าพบ “พล.อ.เปรม” เพื่อให้ท่านทำการปฏิวัติ แต่ท่านปฏิเสธ

“คืนวันที่ 31 มีนาคม 2524 การปฏิวัติก็เกิดขึ้นจริงๆ โดยกลุ่ม ยังเติร์ก มี พ.อ.มนูญ รูปขจร – พ.อ.ประจักษ์ สว่างจิตร เป็นแกนนำ พล.อ.สัณห์ จิตรปฏิมา เป็นหัวหน้าคณะปฏิวัติ”

พ.อ.มนูญ – พ.อ.ประจักษ์ และทหารจำนวนหนึ่ง ไปที่บ้านสี่เสาฯ ซึ่ง “พล.อ.เปรม” พำนักอยู่ ขอร้องให้ท่านร่วมการปฏิวัติอีก แต่ พล.อ.เปรม ยังยืนยันปฏิเสธเช่นเดิม จึงถูกควบคุมตัวไว้ แต่นายทหารหนุ่มกลุ่ม “ยังเติร์ก” ซึ่งเป็นลูกน้องเก่า ไม่กล้าควบคุมตัว อย่างจริงจัง เนื่องจากยังมีความเคารพยำเกรง พอสมควร

เกิดเหตุการณ์ปฏิวัติระหว่าง 1-3เมษายน 2524 “บิ๊กจิ๋ว” พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ เป็นอีกผู้หนึ่ง ที่มีส่วนร่วม ในการแก้ไขสถานการณ์อย่างมาก เพียงแต่บทบาทของ “บิ๊กจิ๋ว” ไม่ค่อย ปรากฏออกมาโดดเด่นต่อสาธารณชนเท่านั้น

“คืนวันที่ 31 มีนาคม ต่อเนื่องวันที่ 1 เมษายน 2524 บันทึก ของ พล.อ.ชวลิต ระบุว่า”..

“ความจริงมีคนเขาเตือนแล้วว่าจะมีการปฏิวัติ แต่เราไม่เชื่อ !”

เช็คข่าวแล้วไม่มีบอกเลย ผมเป็นเจ้ากรมยุทธการ ฉะนั้นน่ามีข่าวบอกผม เขาเตือนมา “เราไม่เชื่อ!” จนเขาบอกว่า มันแจกปืนกันแล้วนะ ผมก็รีบออกไป..

พอออกปั๊ป ! ถูกต้องเลย ก็รีบไปบอก “ป๋า” แต่ไม่ทัน “ป๋าถูกจับแล้ว !”

จะเรียกว่าถูกจับคงไม่ใช่ คือเขาเอากำลังไปอารักขา เห็นนั่งอยู่ตีนบันไดบ้านสี่เสาฯ หลายคน

ที่จำได้มี “ประจักษ์-วีระยุทธ- มีพัลลภ” มีใครต่อใครเต็มไปหมด เมื่อ “ป๋ารู้ว่าผมมา” ก็ให้ไปพบข้างบน มี “แอ้ด” (พันโทสุรยุทธ์ จุลานนท์ ยศขณะนั้น) อยู่ด้วย ป๋า ถามผมว่า “จิ๋ว จะเอาอย่างไร ?”

ผมตอบว่า “สู้ สู้ครับป๋า !” ป๋าถามอีก “สู้ยังไง ?” ผมบอก “ป๋าใจเย็น ๆ”

และแล้ว “พล.อ.เปรม ต้องเดินทางเข้าไปเฝ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ โดยที่กลุ่มนายทหารผู้ก่อการปฏิวัติ ” ยืนตะลึง !” ยอมให้ พล.อ.เปรม เดินทางออกจากบ้านสี่เสาฯ ไปโดยดี ทั้ง ๆ ตามแผนต้องควบคุม ตัว “ป๋า”ไว้ โดยเฉพาะ พ.อ.ประจักษ์ สว่างจิตร มีหน้าที่ควบคุม (แต่กำลังโทรศัพท์บนบ้าน ยังไม่ลงมา) นี่คงเป็นบารมี “ป๋า” จึงหลุดรอดออกมาได้

หลังจากป๋าไปแล้ว “บิ๊กจิ๋ว” และ “พ.อ.มงคล อัมพรพิสิฏฐ์ “ (ยศขณะนั้น) จึงถูกนำตัว ไปที่ ศปก.ทบ. พอไปถึง ก็ถูกควบคุมตัวไว้ทันที ณ ที่นั่น “พลท.หาญ ลีนานนท์” ผู้ช่วยเสนาธิการทหารบกฝ่ายยุทธการ และนายทหาร ระดับสูง หลายต่อหลายคน ถูกควบคุมอยู่ด้วยแล้ว

เวลาประมาณ ตี 2-3 พ.ท.สุรยุทธ์ จุลานนท์ ก็เข้ามา “บิ๊กจิ๋ว” รีบกระซิบบอก “พ.ท.สุรยุทธ์” อย่าพูดอะไร แล้วให้พูดดังๆ ให้นายทหารฝ่ายปฏิวัติได้ยินว่า “ป๋ายอมแล้ว !” ไม่มีเรื่องราวอะไร ทหารเหล่านั้นก็เฮ กันด้วยความดีใจ จากนั้น ได้ปล่อย บิ๊กจิ๋ว เป็นอิสระ

วันที่ 1 เมษายน 2524 “พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ” ได้ติดตาม ลัดเลาะ ไปพบ “พล.อ.เปรมฯ” ที่จังหวัดนครราชสีมา โดยได้ทบทวนเหตุการณ์ ตอนนี้ว่า เราไปโคราช ที่ห่วงว่าพวกมันจะดักจับ มากที่สุด ก็คือหน้ากองทัพทหารม้า ที่ 4 รักษาพระองค์ แต่มันคงนึกว่าชนะแล้ว เราก็ผ่านมาได้สะดวก จนถึงโคราช พอลงจากรถ “พี่ลักษณ์” (พล.ท.ลักษณ์ ศาลิคุปต์) ซึ่งเป็นแม่ทัพภาคที่ 2 ก็บอกว่า “เฮ้ย! จิ๋วมาแล้วหรือ..ป๋าบ่นคิดถึงอยู่”

ผมก็ถอดรองเท้า เปิดประตูเข้าไป เพราะรู้ว่า “สมเด็จฯ” ประทับอยู่ข้างใน แต่ไม่รู้ประทับชั้นไหน ก็คงคิดว่าประทับชั้นบน ก็คลานถึบดึบ เข้าไป เกิดไปชนขา ใครก็ไม่รู้ พอเงยหน้าขึ้นดู ปรากฏว่า เป็นพระเจ้าอยู่หัว พระองค์ท่านรับสั่งว่า “นายกฯ เขาตามหาอยู่”

สิ่งแรกที่ต้องทำคือ การจัดร่างแถลงการณ์ พิมพ์เป็นแสนใบ ให้นักบิน เอามาโปรย ตอนกลางคืน “ป๋า ออกทีวี” เราเริ่มทำงานกันคืนนั้น ทำงานทางจิตวิทยา

วันที่ 2 ทนไม่ได้ คลานเข้าหา “ป๋า” เพราะผู้ใหญ่อยู่กันเยอะ บอกว่า “ป๋าครับ ขออนุญาตินำกำลังเข้ากรุงเทพ”

ตอนนั้น มี “ตุ๋ย” (พล.อ.อิสระพงษ์ หนุนภักดี) “มล” (พล.อ.วิมล วงศ์วานิช) “ศัลย์” (พล.อ.ศัลย์ ศรีเพ็ญ ) “ยะ” (พล.อ.อารียะ อุโฆษกิจ) เอากำลังมาทางพื้นดิน ส่วนผมคุมกำลังมาทางอากาศ 5 กองพัน ลงที่ดอนเมือง “พล.อ.อ.สุวิช จัทรประดิษฐ์” ตอนนั้น มียศ นาวาอากาศเอก พอวางแผนเสร็จ ก็รายงาน “ป๋า” ว่า  “เราพร้อมแล้ว”

ทีนี้ระหว่างนั่งเครื่องบินมานั้น ก็ปรึกษา “หมง” ว่าจะหากระสุนที่ไหน.. “พี่จะเอาอะไรบ้าง ? บิ๊กเต้” (พล.อ.อ.เกษตร โรจนนิล) ถามผม ก็ตอบว่า เอาวิทยุ 40-50 ตัว จะเอาทหาร เอารถ “เต้ “ จัดให้ทั้งนั้น ทุกคนก็ออกทำงานกัน เราผ่านไปจุดไหน ปืนฝ่ายตรงข้าม ก็เหี่ยวลงตรงนั้น ความจริง พวกมันถามตั้งแต่เมื่อคืนว่า “ใครเอากำลังมา !” พวกนั้นก็ตอบ “พี่จิ๋ว” มันยังบอกว่า “เออดี จะได้คุยกัน !”

แผนการต่อต้านคณะปฏิวัติ ซึ่ง พล.อ.ชวลิต วางแผน ได้กำหนดไว้ว่า แบ่งกำลังออกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกคือ “ฉก.สุรนารี” มากับเครื่องบิน ลงดอนเมือง อีกส่วนหนึ่ง คือ “ฉก.ชลบุรี” หรือกรมทหารราบที่ 21 รักษาพระองค์ฯ ลัดเลาะเคลื่อนทัพ มาทางภาคพื้นดินด้านตะวันออก ส่วนด้านตะวันตกเปิดไว้ เพื่อให้โอกาสฝ่ายก่อการหนีได้ ไม่ต้องการให้เกิดภาวะจนตรอก ถึงขั้นสู้รบ

ดังนั้นเมื่อกำลังต่อต้านการปฏิวัติเคลื่อนเข้ามา จึงไมปรากฏว่ามีการยิงกันเลย “พล.อ.สัณห์ จิตรปฏิมา” หนีไปทางกาญจนบุรี ออกไปทางเวียงกาตี้ รถที่นั่งไปถึงกับ “ตกเขา” หลวงพ่ออุตตมะ ท่านได้ช่วยเหลือไว้

บ่ายวันที่ 3 เมษายน 2524 เหตุการณ์ยุติ แกนนำฝ่ายก่อการปฏิวัติ ถูกควบคุมตัวไว้หมด เวลาประมาณ 5 โมงเย็น “บิ๊กจิ๋ว” มีคำสั่งถอนกำลังฝ่ายต่อต้าน กลับที่ตั้งทั้งหมด เพื่อรักษาภาพพจน์ประเทศชาติ

“พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์” เดินทางกลับเข้ากรุงเทพฯ เช้าวันที่ 4 เมษายน พร้อมด้วย “พล.ต.อาทิตย์ กำลังเอก” รองแม่ทัพภาคที่ 2 (ยศขณะนั้น)

“สำคัญเหนือสิ่งใด ด้วยเดชะพระบารมี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระบรมราชินีนาถ เหตุการณ์จึงสงบเรียบร้อย โดยที่คนไทย ไม่ต้องเสียเลือดเนื้อ รบกันเอง”

(บางบรรทัด การเดินทาง สู่ยุทธการรบแตกหัก พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ)