รู้แล้วจะหนาว…

บอกไว้ก่อนหน้านี้แล้ว…การเมืองยุคกรุงรัตนโกสินทร์ สะท้อนให้เห็นชัดเจน, อำนาจนายทุนขุนศึก อิ่มปากอิ่มท้อง ครองไว้ในกำมือ คือ “ผลประโยชน์” ร่วมคิดร่วมทำด้วยกันนั่นเอง

ตราบใดที่ผลประโยชน์ “ยังไม่ลงตัว” การเมืองก็ยังต้องเดินแบบขัดแข้งขัดขาแกว่งไปแกว่งมา อย่างที่เห็น

คุณพิธา ลิ้มเจริญรัตน์…กำลังเพลิดเพลินกับแรงหนุน บนถนนคอนกรีตหรู โรยด้วยดอกไม้นานาพันธุ์

อยู่ ๆ ก็มีไส้ศึกแอบขุดหลุมพรางวางระเบิดเวลา ทำลายความฝันอันสูงส่ง ที่จะเดิน…ต่อไป

จะด้วยความประมาท…หรือฮึกเหิมจนลืมตน, เดินหลงทางไปเอง ก็น่าจะนำกลับมาทบทวน ศึกษาหาทางเดินให้สุดทางได้ในอนาคตแค่เอี้ยม

โอกาสของพวกคุณยังมองเห็นยาวไกลครับ!!

ระวัง…บางครั้ง “ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด” ได้เหมือนกัน

ครับ…เราอยู่ฝ่ายพวกตีนติดดิน บนเส้นทางที่เต็มไปด้วยขวากหนาม คงไม่มีโอกาศไปเกาะตีนใคร ที่จะเลี่ยงไปให้พ้นความลำบาก กับการหากิน แค่เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง…วันต่อวัน

หลายชีวิต..จึงเป็นแค่ไม้ประดับอยู่ข้างถนนการเมือง

มันก็เกิดจากความรัก ความศรัทธา จากใจ กับนักการเมือง พรรคการเมือง ที่ตนชอบ…ด้วยความหลงใหล

ถึงกับยอมทิ้งความจนไว้ที่บ้าน… มานั่งมานอนบนถนนคอนกรีต เพื่อเสริมอำนาจให้นักการเมืองริมถนน

ก็ยังไม่รู้…ถนนคอนกรีดแห่งนั้น จะมีพลังเพิ่ม ขยายเป็นสงคราม ลามไปทั่วแผ่นดิน

อีกครั้งหรือไม่??

หากมีการล้มตาย บ้านเมืองเข้าสู่ยุคสงคราม เผาบ้านเผาเมือง…ที่นักการเมืองจัดตั้งหวังอำนาจกลับมาอีก

จะมีใครมาเป็นพระเอก…หยุดความรุนแรงไว้ก่อนได้

คงหนีไม่พ้น…อำนาจปลายกระบอกปืนอีกนั่นแหละ

นายทุนหนุนหลังหวังยึดครองผลประโยชน์…จะเป็นใครที่ไหนไม่ได้

มันก็พวกพ้องสายขุนศึก…ชุบเลี้ยงกันไว้

ก็อาจจจบลงชั่วคราว…บนความบอบช้ำของชาติ ของนักรบประชาชน!!

ชัยชนะระยะยาวในสงครามแย่งชิงอำนาจทางการเมือง ที่สู่ถนนคอนกรีตทุกสาย

เขาก็กอดคอกันแน่น…กับการแบ่งปันผลประโยชน์ ก็พวกหน้าเดิม ๆ ที่ได้รับการเลี้ยงดูอ้วนพีกันมา

กับกลุ่มนักรบรุ่นใหม่ ที่ได้ชัยชนะ จากทุนสำเร็จรูป ต่างชาติ ที่คอยรับใช้สืบทอดกันมา

พวกเราทั้งหลาย…รู้หรือไม่???

นายทุนกลุ่มไหนหนุนการเดินสู่เส้นทางการเมือง…ของพวกเขาอยู่??

รู้แล้วจะหนาว…