วีระ (กานต์) มุสิกพงศ์
อีกหนึ่งตำนานที่มีพลัง
ของ “แมวเก้าชีวิต”

วีระกานต์ หรือ “วีระ มุสิกพงศ์” ฉายา “ไข่มุกดำ” ผู้สร้างตำนานการเมืองอันลือลั่น ในอดีต

ทางเดินของเขาเสมือนแมวเก้าชีวิต ผ่านร้อนผ่านหนาว หลายคุ้งนํ้า ตั้งแต่ นักโต้วาทีรั้วมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, นักแสดง (โขน ), นายหนังตะลุง, นักมวย, นักการเมือง, และนักโทษ ฯลฯ

บทบาททางการเมือง เป็นอดีต สส.หนุ่มของคนกรุงเทพฯ เป็นโฆษกรัฐบาล เลขาธิการพรรคประชาธิปัตย์ เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรฯ รัฐมนตรีช่วยมหาดไทย ก่อนที่ชักแถวออกมาเป็นหัวหน้าพรรคการเมือง เกิด และล่มสลายไปของพรรคดำรงไทย

คนรุ่น 60 กว่า ๆ ต่างรู้ซึ้งกันว่า “วีระกานต์” เคยเป็นยอดขุนพลแถวหน้า ของพรรคประชาธิปัตย์ มายาวนาน รู้ไส้รู้พุง บทบาทบุคคล ในพรรคแม่ธรณีบีบมวยผมรุ่นเก่า ๆ เป็นอย่างดี แต่ช่วงระยะหลัง เขากลายเป็นนักการเมืองหลังเวที ถึงสิบกว่าปี ! ก่อนจะมาเป็นแกนนำ ประธาน “นปช.” ที่โดดเด่น แล้วผ่องถ่ายให้คนรุ่นหลัง ๆ ต่อไป

รู้กันว่า “วีระ มุสิกพงศ์” เป็นคนไม่ทิ้งเพื่อน เพื่อนเกิดความขัดแย้ง ในพรรค “ปชป.” เขาร่วมเป็นร่วมตาย หอบหิ้ว เพื่อนฝูงออกมาตั้งกลุ่ม 10 มกรา เป็นที่ฮือฮากันมาแล้ว ! 

สมัยดำรงตำแหน่ง รมช.มหาดไทย ก็เคยบุก สภอ.เมืองพระนครศรีอยุธยา เยี่ยมเจ้าพ่อบ่อน “ปอ ประตูนํ้า” ที่เป็นผู้ต้องหา ฮือฮามาแล้วเช่นกัน ด้วยเหตุผลคำว่า “เพื่อน” ที่เกรียวกราว !

เขาเป็นคนคบเพื่อนไปทั่วทุกวงการ “เพื่อนซี้” คือการพูดคุยคบหา และอยู่บนพื้นฐานของการ “ให้” เขามักพูดเสมอว่า ” ตำแหน่งหัวโขน คนอื่นตั้งให้ ไม่จีรังยั่งยืน แต่ตำแหน่งเพื่อน เราตั้งกันเอง ย่อมยืนยงคงกระพันตลอดไป ! “

ตำแหน่งหัวโขนคนตั้งให้ ไม่จีรังยั่งยืน ตำแหน่งเพื่อน เราตั้งกันเอง ย่อมยืนยง คงกระพันตลอดไป

จากสมรภูมิการเมือง สู่ประตูเรือนจำ “วีระกานต์” เดินเข้าออก เสมือนบ้านตนเอง ถึง 6 ครั้ง เขาติดคุกครั้งแรก เพราะไปช่วยเพื่อนรักหาเสียง ที่บุรีรัมย์ เมื่อ ปี 2531 ถึงวันนี้ ด้วยอายุ 75 ปี “วีระกานต์” ยังนำคณะ เดินเข้าสู่ประตูคุก ซํ้าซาก แต่ยังไม่ท้อถอย

เขาเคยกล่าวว่า เป็นเรื่องปกติธรรมดา ของการต่อสู้ทางการเมือง ซึ่งขณะนี้มีพลังเหลืออยู่เพียงครึ่งเดียวแล้ว กำลังสะสมพลัง จน นาทีสุดท้าย จากบทเรียนที่โชกโชนในอดีต การศึกษาสถานการณ์ และกำหนดแนวทาง ในการต่อสู้ ย่อมสำคัญมาก กล่าวกันว่า ” ชีวิตมนุษย์ ก็เหมือนนิยายเรื่องหนึ่ง ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ นิยายเรื่องนั้น ก็ยังไม่จบ ! “

ทุกคนมีทั้งเรื่องดีงาม และเลวร้าย เคยทำสิ่งถูกต้อง และผิดพลาด ” ชีวิตจึงมีบทเรียน ! ” 

000 000 000